We slaan de toeristische hotspots zoals Sarandë uit deze aflevering even over en stomen door naar het einde van de uitzending. Daar zie je wat het doet als je met elkaar op elkaar gepakt zit in een ‘vreemde omgeving’. Na de resultaten van het fort-boogschiet-speedboot-magneetvis-spel was er een grote euforie over het bij elkaar gesprokkelde recordbedrag met high fives en een dikke groepshug. Een review over groepsvorming en vertellen we wie de Wie is de mol opdrachten verzint.
Bij het vertrek van de afvallende kandidaat merk je dat de groepsknuffels intenser worden en de afscheidswoorden intiemer. “Spel en privé gaan zo door elkaar heen, dat is niet uit te leggen.” Aldus Everon. “Ik vond Sahil een hele irritante kandidaat maar ik heb er een hele goede vriend bij als ik thuis ben.” Aldus Fresia. Sahil zei: “Ik ben van dit stel mensen gaan houden, Ik heb alsnog gewonnen voor mijn gevoel.”
Kostbaarder dan de pot
Het groepsproces wat je ziet is vergelijkbaar als je op ‘werkvakantie’ gaat. Je zet je tijd en energie in om als groep (Nederlanders) Albanese projecten te ondersteunen. De Nederlandse TV laat veel fun & entertainment zien, das leuk en ontspannen om vanaf de bank naar te kijken. Maar tijdens de groepsreizen van Hoop voor Albanië heb je veel contact met de locals en doet jouw inzet er echt toe. Jouw komst is niet voor de fun en de opbrengst is niet voor de pot, maar je inzet is kostbaarder. Dat is echt anders.
Alleen door samenwerking
Martin Nederveen is ‘member’ van de werkgroep Ep en Vloet, een klusgroep die sinds 2005 in een dikke week tijd, grote bouwklussen aanpakt. Martin: “De projecten die we doen, kunnen alleen door goede samenwerking tot stand komen. Ieder jaar komen we en ons gereedschap staat ook daar opgeslagen. Je steunt elkaar door dik en dun, want je hebt elkaar nodig om te relativeren om wat je daar ziet. Je gaat naar een gebied toe met andere omstandigheden en we zijn actief op de rand van de armoedegrens. We hebben daarom altijd een psycholoog achter de hand. Ik vind het knap dat Wie is de Mol-cameramensen de plaatjes zo schieten, dat je bijna niets ziet van de armoede.”
“Ik vind het knap dat Wie is de Mol-cameramensen de plaatjes zo schieten, dat je bijna niets ziet van de armoede.”
Communiceren met handen en voeten
Martin hoorde deze week dat een project om een schottenkeet te gaan opzetten doorgaat tussen Hemelvaart en Pinksteren. Samen met elf andere mensen uit de werkgroep van Ep en Vloet zetten ze het gebouw neer wat dienst gaat doen als multifunctioneel centrum. Drie Albanese bouwvakkers die hen vorig jaar hielpen, komen weer helpen. Communicatie gaat met handen en voeten, maar je hoeft elkaar niet te verstaan. Je laat zien wat je doet. Mollenstreken zijn er niet op z’n plek. Vaak hebben de harde werkers niet eens tijd om te genieten van de prachtige omgeving omdat het project af moet.
Iedereen een taak
Peter Brugman begeleidde zes hulpreizen voor de projecten van Seed of Hope naar Albanië. Hij mobiliseerde jeugd uit Maassluis om tijd vrij te maken, acties te houden en geld apart te zetten voor het zomerproject. Bij zo’n reis spelen, net als bij Wie is de Mol, verschillende processen. Peter: “In de aanloop naar de reis wilde ik dat iedereen een rol kreeg, zoals pr, organisatie, penningmeester ed. Je krijgt dan al te maken met een groepsdynamica en je leert elkaars tips en tops kennen. Vaak ging het de derde of vierde dag mis vanwege vermoeidheid en oplopende emoties. ‘Waarom moet ik meer doen dan de ander?’ Als ‘senior begeleider’ vind ik de groepsprocessen interessant om daarin te sturen of het juist te laten. Tijdens de reizen ontstonden er relaties, was de armoede-omgeving confronterend (of het eigen gedrag) en werden er privé-dingen besproken. Vaak maakte ik met de deelnemers ook een disc-profiel, zodat ze zichzelf beter leerden kennen. Maar het allerbelangrijkste is dat we zaadjes planten, van Albanezen die door de reis, verhalen, deelnemers iets van Gods liefde proeven.”
Maak zelf een Albanië-reis
Wil je ook eens als jeugdgroep of werkgroep iets betekenen voor de ander; neem contact op met Peter via peter@hoopvooralbanie.nl
Wie is de Mol-opdrachten
De opdrachten in Wie is de Mol zijn soms eenvoudig, maar door de jaren heen steeds spectaculair en vernuftigd uitgedacht. Ook in deze aflevering. Een poging om de opdracht ‘in het verschiet’ uit te leggen: De zes overgebleven Wie is de Mol-deelnemers splitsen zich in twee groepen. De ene helft bevindt zich op een speedboot op de Adriatische zee. Het andere team in een driehoekig fort waar ze met fakkels op zoek gaan naar sleutels in nisjes. Met de gevonden sleutels kunnen buiten kistjes worden geopend met daarin drijfbare pijlen. De kandidaten schieten die pijlen -als Robin Hood- naar een boei bij de speedboot. Deelnemers op de boot pikken de pijlen op en nemen die mee naar een ondergrondse Russische duikboothaven. Daar krijgen ze een helm, peddel, sup-bootje en magneet met licht om in de spelonk te gaan magneetvissen naar kistjes met lichtje. Ondertussen zijn er ook nog ‘badmeesters’ die de opgeduikte kistjes weer in het water probeerden te krijgen met een lange zwemhaak. De kistjes die uit de grot zijn gehaald worden opengemaakt met codes op de pijlen. In de open gemaakte kistjes zitten geldstukken, wat een bedrag voor de pot voorstelt. Een recordbedrag van 1400 euro wordt opgehaald.
Hoe worden de spellen bedacht?
Zo, dat was nog maar een opdracht die een aflevering bevat. IDTV is de producer van het TV-programma. Ze maken ook programma’s zoals Je huis op orde, Rijdende rechter, cupcakecup en Moltalk. De ontwerpers van de spellen heten in hun functieomschrijving ‘task designer’. Regisseur Rick McCullough en productieleider Momo Zarroue zijn verantwoordelijk voor de locaties, bij voorkeur doorleeft en authentiek. Tijdens twee researchreizen in het land van bestemming bezoeken ze minstens honderdvijftig opties, meestal met de hulp van lokale gidsen. Soms bedenkt McCullough de bijbehorende opdracht pas in Nederland, af en toe schiet hem ter plekke iets te binnen.
Goede begeleiding
De deelnemers worden niet aan hun lot overgelaten. Onder leiding van Sarah Chronis (deelnemer uit 2019) staat zij voor de molzoekers klaar. Ze adviseert qua kleding, zorgt voor de logistiek en vangen de afvallers op na hun rode scherm. Tijdens de opdracht rent een begeleider mee met de cameraploeg. Dat moet wel, want anders kunnen ze er tijdens de ‘biechten’ niet naar vragen. Lees meer in het artikel van WIDM van 2021.
Tot zover deze review over groepsprocessen en de spelbedenkers. Enneh mocht je, samen met een groep, een reis met impact willen maken, neem dan contact op met Peter.
Het bekende TV programma ‘Wie is de mol?’ vindt in 2022 plaats in Albanië. Het land wat Hoop voor Albanië door en door kent vanwege de hulpverleningsprojecten die startten in 1991, na de val van het communisme. Na elke afleveringen verschijnt er een review waarbij wij als stichting vertellen over de ervaring met de hulpverlening aan de Albanese bevolking. Bureau Jairo schrijft deze artikelen. Hij woonde 3,5 jaar als zendeling / ontwikkelingswerker in Korce en Shkodër en werkte samen met stichting Hoop voor Albanië. Foto’s: videostills uitzending AVROTROS, eigen beheer Mijn Focus fotografie en Pixabay.