Medio januari 2016 had werkgroep in Smilde een afgeladen trailer met 85m3 hulpgoederen klaar staan. Daarin veel ziekenhuis materiaal afkomstig van GGZ Meerkamp in Ermelo (voorheen Veldwijk). Door de contacten van verpleegkundige Wilma Verburg was vraag en aanbod bij elkaar gekomen.
De oorspronkelijke bestemming was het psychiatrisch ziekenhuis in de stad Elbasan (120.000 inwoners, vergelijkbaar met Zwolle). Net zoals hier in west Europa gaat het dáár in Albanië. Na aanvankelijke goedkeuring bleken de uiteindelijke vergunningen niet op tijd rond. De bestemming wordt Prush, aan de rand van de stad Tirana.
Extra transport
In de planning van HvA Transport werd dit een extra transport. Geen probleem als er extra materieel kan worden ingezet. In Smilde was een oplegger geregeld en in Zwolle kwam op een spontane vraag bij de directie van Mercedes Benz dealer Wensink een nog spontaner antwoord; “De tijd is kort, maar wij zorgen voor een trekker waar je tot 40 ton treingewicht probleemloos mee de Brenner over kunt”. En het werd een gloednieuwe Actros Euro 6, 420 pk. Tussen alle DAF XF ritten door, zomaar een keer met een Mercedes!
De route naar Albanië
De heenweg loopt met nacht stops via Frankfurt, Nürnberg, München, Innsbruck, Brenner autobaan, Bolzano, via Ancona, Pescara en Foggia naar de haven van Bari. Ruim 2100 km en 10 uur varen van huis! Op de havenparking in Bari sta je meestal als één van de weinige Hollanders geparkeerd tussen wel meer dan 200 vreemde trucks. Je ziet veel kentekens uit Bulgarije, Griekenland, Cyprus, Turkije, Macedonië, Montenegro, Servië, Albanië en af en toe Georgië, Spanje en België. In Bari de gereserveerde ferry boeken naar de haven Durrës in Albanië. De overtocht inclusief in- en uitschepen duurt zo’n 10/11 uur. Na een rustige nacht kwam de gebruikelijke Albanese stress in de haven van Durres via politie, weegbrug, douane en scanner naar de douaneparking in Tirana.
“Loop je 200 meter weg van het magazijn van Hoop voor Albanië, dan kom je situaties tegen die je nooit verwacht”
Een hoofdstad met contrasten
Tirana, een stad van uitersten. De vierbaans autoweg naar het centrum biedt alles wat wij in het westen kennen en gewend zijn. Zelfs de Franse Carrefour Hypermarché inclusief parkeergarage ontbreekt niet. Maar als je twee keer rechtsaf slaat is de wereld totaal anders. Loop je 200 meter weg van het magazijn van Hoop voor Albanië, dan kom je situaties tegen die je nooit verwacht. Schuren en bouwvallen met lekke daken, waar gezinnen in wonen. Geen kachel, geen water, geen keuken, geen toilet. Maar zo zijn er ook de Roma wijken, met al hun armoe en ellende.
Goederen importeren
Tirana, de hoofdstad van Albanië. Tot 1990 een volstrekt gesloten land dat toen alleen contact had met China. Samen met Moldavië de twee armste landen van Europa. Een land buiten de EU. Dat betekent vooral goederen importeren. Uit het oosten (Turkije) via Griekenland, uit het westen via de havens van Italië met de veerboten. En voor export heb je de nodige douane documenten nodig. Anders kom je het land niet in.
Kamikaze verkeer
Dankzij de goede voorbereidingen in Nederland door Reitze v.d. Veen en de begeleiding dáár door de Albanese Letta duurt het slechts een paar uur om alle documenten en het inklaren te regelen. En dan de stad Tirana door naar het Hoop voor Albanië warehouse in Prush. Steeds weer een uitdaging om dat Kamikaze verkeer door te komen.
Toeval of niet?
Alle goederen worden gelost en in het depot van HvA opgeslagen. Maar de goederen kunnen zonder vergunningen helaas niet naar Elbasan. Terwijl de DAF XF SuperSpaceCab, met een afgeladen oplegger alweer in de startblokken staat voor het volgende transport naar Tirana. Daarvoor moet de volgende week alweer opslagruimte zijn. Geen nood! En wat is toeval? Het ziekenhuis in Lushnje, een stad van ruim 80.000 inwoners in het zuid westen van Albanië, wacht al enkel jaren op materialen die net zijn gelost. Waaronder bedden incontinentie matrassen en andere ziekenhuismaterialen uit Ermelo! Vergunningen en documenten zijn door goede samenwerking van Letta, Wilma en Dominee Berty Dosti uit Lushnje binnen een paar dagen geregeld. In de loop van de week is met kleine vrachtwagens alles bezorgd bij het ziekenhuis van Lushnje. En wat waren ze er blij mee!
Waar doe je allemaal het voor?
Wanneer je als vrijwillig-chauffeur onderweg bent vraag je jezelf wel eens af of het allemaal nog steeds nodig en nuttig is. En dan denk je aan al die spullen waar mensen hier in Holland beslag op hebben weten te leggen. Al die vrijwilligers die er voor zorgen dat het hele jaar door de volgeladen opleggers klaar staan. Erwin, Kees, Marcel van Hoop voor Albanië-Transport, die er voor zorgen dat alles blijft rollen. Dan denk je ook aan al die kosten op en over de weg: truck, opleggers, brandstof, tolheffingen, Ferryboot en zo. Dan is het weleens lastig om te begrijpen dat soms de toestemmingen en vergunningen in Albanië niet afkomen.
Totdat…
In maart maakte ik nu weer met de HvA Transport DAF XF opnieuw een retourtje naar Albanië. Door een snelle actie van Letta had ik de mogelijkheid om tijdens het lossen van de trailer heen en weer te gaan naar het ziekenhuis in Lushnje. Een ontvangstcomité voor mij als chauffeur zat klaar: Directrice Dr. Panore Veliu, hoofdverpleegkundige Mirela Kasapi en een lokale journalist zorgde voor de vertaling. Ik heb het geluk gehad om te horen en te zien wat er van de vorige lading terecht is gekomen en hoe nodig en nuttig het is. Maar ook wat er allemaal ontbreekt in zo’n ziekenhuis, wat voor ons in Nederland zo vanzelfsprekend is. Drie van de vier liften zijn stuk. Geen kleine kinderbedjes. Een straalkachel op de couveusekamer met verouderde bedje en couveuses. En dan heb je het weer helder voor ogen:
“Dáár doen we het voor!”
Vele druppels
En zo blijft het de moeite waard. Hier om het allemaal voor- en bij elkaar te krijgen. De kostbare transporten over de weg en de zee. En alle inzet door de mensen in Albanië. Druppels op een gloeiende plaat? Nee, wel druppels op een goeie plek! Iets van ons teveel naar plekken waar nog steeds teveel ontbreekt. Omzien naar de ander, in dit geval ruim 2100 km en 10 uur varen van huis. Er is in mijn provincie een Bijbelvertaling in het Twents, de tukker-Bijbel. Geloven in het Twents is ‘volholdn’. Vertaalt betekent dat ‘volhouden’. Ieder met zijn gaven en talenten. Is dat niet het meest mooie van al dit werk voor onze naaste en onze christelijke opdracht? Dat maakt dit vrijwilligerswerk voor mij zo mooi om te doen.
Zwolle, april 2016 – Jan Jonker
