In het dorpje Selba, op de berg Dajti, ligt in de buurt van Tirana. In 1 jaar tijd zijn de contacten met de bewoners gegroeid en daarmee óók het vertrouwen in ons (Peter en Marian Brugman van Hoop voor Albanië). Wij mogen ons inmiddels bij diverse families rekenen als leden van hun familie! Heel hartverwarmend hebben wij verschillende keren deze verklaring gekregen.
In het vijfjaren plan, waarvan inmiddels het eerste jaar is verstreken hebben we in de verschillende beschreven domeinen, zoals zorg voor de vrouwen, kinderen, gezondheidszorg, agricultuur, kleine stapjes kunnen maken. Er is hard gezocht naar beschikbaarheid van water voor álle families van het dorp. Sommige families zitten qua water op een gunstiger plek dan anderen, de zomers zijn erg heet en het is daarom belangrijk dat iedereen het hele jaar door toegang zou moeten hebben tot water. Om te gebruiken voor het dagelijks leven, maar ook voor het irrigeren van het gewas op het land.
Niet genoeg water voor iedereen
Op een dag kwam Peter thuis en vertelde mij, nadat hij diverse gesprekken had gehad met kenners uit Nederland en twee Albanese experts, dat was vastgesteld dat er niet genoeg water was voor iedereen in Selba. Ik keek Peet aan en zei: “En dit weiger ik te geloven, de Heer is véél groter en wij zullen met Zijn hulp dat water vinden!” Peter besloot zich ook achter deze overtuiging te scharen en belegde een bijeenkomst met de mannen van het dorp. Iedere man wist goed te benoemen wat de grootste problemen van het dorp zijn: geen gezondheidszorg, slecht onderwijs, geen werk, slechte wegen en daarmee erg geïsoleerd en het gebrek aan water. Sommige mannen voelden zich zichtbaar wat ongemakkelijk toen het water probleem aan de orde kwam. Er werd wat met benen gewiebeld en op stoelen gedraaid. Peter gaf aan dat hij er van overtuigd was dat de mannen al langer over dit probleem hadden nagedacht en vast een idee hadden hoe dit probleem beet te pakken. Hij formeerde een klein comité en stelde voor dat zij de voortrekkers zouden zijn in een intern dorpsoverleg waarin zij zelf zich over dit probleem zouden gaan buigen. Peter gaf aan daar twee weken later op terug te zullen komen.
Onenigheid in de vorige eeuw
Nadat het mannen overleg was afgelopen, wat overigens in goede harmonie verliep, wenkte Sefèr, de oudste van het dorp. Hij wilde even apart met Peter praten over het één en ander en toen kwam het hoge woord eruit. Uit schaamte hadden zij het al die tijd niet toe willen geven, maar al in de tijd van Enver Hoxha hadden de vier buurtschapjes en families onenigheid met elkaar en hebben de buizen van de watertoevoer vanuit een waterput vernield van elkaar. Haat en nijd en wantrouwen speelden toen een grote rol. De pomp is destijds door de overheid weggehaald, dus alle kansen waren verkeken om dit opnieuw in werking te stellen. Om het bewijs te laten zien, nam Sefèr ons mee naar de waterput, wat vanaf de weg aan het oog onttrokken is. Wij juichten, want het klopte dus, dat er écht wél water was.
Uitzicht vanaf het dorpje Selba
Sparen voor waterbuizen
Nu is het plan opgevat dat de bewoners gaan sparen voor de waterbuizen zodat herstelwerkzaamheden kunnen plaats vinden zodat er voor iedereen weer water is. En er wordt gekeken door wie of welke organisatie de waterpomp gefinancierd gaat worden, maar dat het in orde komt is een feit. Dit zal leiden tot grotere productie op het land. Dat wil zeggen dat Hoop voor Albanië (en mogelijk in samenwerking met een andere Nederlandse organisatie, maar dat is nog te vroeg om dit te bevestigen) met de inwoners zoekt naar mogelijkheden om meer land te gaan gebruiken voor agricultuur in Selba.
“Op dit moment wordt maar 5% gebruikt van de 300 hectare land.”
Op dit moment wordt maar vijf procent gebruikt van de driehonderd hectare land. Ook de Nederlandse agrarische specialist Teun van de Lugt is nog steeds betrokken bij dit agricultuur project, om de mannen van het dorp te ondersteunen en te begeleiden naar een betere opbrengst van het land.
