Elsa en Ilir zijn vader en moeder van drie kinderen, waarvan de twee jongsten verstandelijk gehandicapt zijn. Dit gezin woont buiten het dorp, tot voor kort in een door het leger verlaten schuurtje. Het diende ooit als opslagplaatsje voor materieel, of misschien hebben daar soldaten een tijdelijk onderkomen gehad. Hoe dan ook, in februari dit jaar troffen wij het in een zeer slechte staat, toen wij met voorganger Berti Dosti op huisbezoeken waren in deze regio, Devjakë genaamd.
We waren geschokt, toen wij zagen dat een gezin met drie kinderen verbleef in een onderkomen, waar geen glas zat in de ramen en er gaten in de muren zaten. Het golfplaten dak heeft geen warmte geboden in de winter, die net weer een beetje ten einde liep. We zagen er drie bankjes staan, waar zij met zijn allen de nacht op moesten doorbrengen. Een oude houtkachel, waar ook op wordt gekookt, stond in één van de ruimten, maar de pijp blies de rook de ruimte in, want er was geen pijp aangesloten op de muur waardoor de rook naar buiten kon.
Vicieuze cirkel
Hoe moet je toch vooruitkomen, als je niks hebt!? Het weinige inkomen van de vader, in loondienst als herder van schapen, is eenvoudigweg net genoeg om één keer per dag te eten te hebben. Geld om kleding te kopen, of meubels, het is er niet. Geld voor zorg en begeleiding voor de kinderen met de verstandelijke handicap is er niet. Evenmin zijn er financiële middelen of praktische mogelijkheden voor begeleiding van de ouders. Kortom,
er is niks en zij weten niks.
De gevolgen van armoede
Wat doet armoede met een mens? Een onderzoek naar armoede onder mensen in Nederland wees uit dat armoede mensen hopeloos maakt, er komen gevoelens van depressiviteit, stress, schaamte en leidt tot sociaal isolement. Het heeft een effect op het psychisch functioneren, maar ook op het lichamelijk functioneren.
Wanneer mensen in armoede pijn of een kwaal hebben, kunnen zij niet naar de dokter. Er is geen verzekering, die de kosten dekt en als die er al was, dan kunnen zij de premie niet betalen. Geen behandeling dus, waardoor mensen langdurig met allerlei ongemakken of ziekten rondlopen.
Niet anders dan hulp bieden
Al met al een heel somber leven. Die somberheid zagen wij in de ogen van Elsa en haar gezin, toen wij hen de eerste keer ontmoetten. Hoop voor Albanië wilde en kon niet anders dan hier hulp te gaan bieden. Er werd in de zomer door onze aannemer Luli Cenolli een nieuw huis van deze familie gebouwd, wat werd opgeleverd begin september.
Toen wij een kijkje gingen nemen bleek dat de familie nog niet in het huis had geslapen, zij wilden persé wachten totdat wij waren geweest.
Het trof me dat de moeder alles zo keurig had ingericht met de spullen die via Hoop voor Albanië zijn gebracht, waarvoor opnieuw dank aan alle gulle gevers van de goederen in Nederland!! Ik zag dat moeder haar trouwfoto’s
op verschillende plekken in de slaapkamer had neergezet op kleine zakdoekjes die zij ter decoratie had neergelegd. Het raakte mij, ook arme mensen verlangen naar iets wat mooi is. Moeder Elsa vertelde dat zij het nog steeds niet geloven kan, dat zij nu in een heel echt huis kunnen wonen, wat zij gewoon gekregen hebben!
Nieuwe hoop straalde in de ogen van deze familie.
