Fredi Zefi en zijn vrouw Prenda zijn sinds 2000 trouwe partners binnen Hope for the World, wat werd gesticht door Amerikaanse zendelingen. Fredi en Prenda behoorden tot de allereerste christenen in Albanië. Ze hebben een grote passie voor de gemeenschap in Shkoder. Peter en ik kwamen hem tegen tijdens een conferentie en wij hoorden zijn passie en zijn verhaal over wat hij al jarenlang doet, namelijk zorgen voor een heleboel weeskinderen. We vroegen hem voor ons magazine iets te delen.
Hij vertelde ook dat het voor hem een grote uitdaging is om oplossingen te vinden voor de 18+ jongeren. Zij zijn dan volgens de Albanese wet volwassen en moeten voor zichzelf zorgen. Wij delen met u dit verhaal om u op de hoogte te brengen van een droom van Fredi. Met zijn team van specialisten en leerkrachten zetten zij zich al ruim 25 jaar in om wezen een liefdevolle en veilige opvang te geven, ze te onderwijzen en ze te ondersteunen naar volwassenheid met een christelijke identiteit. In de maand december zijn we uitgenodigd om alle opvangtehuizen te bezoeken en in ons volgende magazine zullen we hierop terugkomen.
Wie kan de blik van een verlaten kind weerstaan dat je in de ogen kijkt en op zoek is naar hoop?
Wie kan de blik van een verlaten kind weerstaan dat je in de ogen kijkt en op zoek is naar hoop? Op zoek naar hoop, want zijn verleden is ellendig en zijn toekomst is in gevaar. Sinds ik met de kinderen in het weeshuis werk, kunnen we hen helpen met onze programma’s. We doen dat onder andere met voedzame voeding, we vieren verjaardagsfeestjes, we doen allerlei activiteiten waarbij we de Bijbel onderwijzen en nog veel meer. Onze programma’s hebben al die jaren een grote impact gehad op het leven van de kinderen en het is zo lonend geweest… We hebben ontdekt dat het beste cadeau dat we ze kunnen geven, onze onvoorwaardelijke liefde is. Dat doen we vanaf het moment dat ze leren lopen in het babyweeshuis, tot ze naar school gaan en dan de reis met ze maken totdat we ze buiten het Centrum voor Jongeren van 16 tot 18 jaar laten lopen.
Momenteel werken we met vier weeshuizen. Weeshuis en opvang voor baby’s, weeshuis voor schoolgaande kinderen, jeugdcentrum voor 16-18-jarigen met in totaal 66 kinderen en een Ontwikkelingscentrum voor 72 kinderen met speciale behoeften (psychologische problemen). Dankbaar zijn we dat in de loop der jaren veel van de kinderen uiteindelijk werden geplaatst in pleeg- of adoptiegezinnen. Helaas worden we ook al jaren geconfronteerd met een uitdagende situatie. Waar gaan de weeskinderen heen nadat ze het laatste wooncentrum verlaten?
De grootste behoefte die we zien is om een doorgangshuis voor jongens en een voor meisjes te kunnen bieden. Dit zou een droom zijn die uitkomt.
Wat gebeurt er met hen, wat kan een 18-jarige zonder enige steun doen? Sommige kinderen gaan terug naar hun uitgebreide familie/verwanten, maar voor velen van hen is het vanwege hun omstandigheden niet mogelijk om contact te maken met hun familie. De grootste behoefte die we zien is om een doorgangshuis voor jongens en een voor meisjes te kunnen bieden. Dit zou een droom zijn die uitkomt voor mij en een grote behoeftevervulling voor de tieners die gedurende een periode van 2-3 jaar soepel kunnen overstappen naar het leven als volwassen. Wij bidden voor de tieners dat ze zelfstandig kunnen leven en dat ze God kunnen dienen en verandering kunnen teweegbrengen in Albanië.
